ადრეული წლებიდან დღემდე..

ძალიან სულელურ თემად შეიძლება მოგეჩვენოთ მაგრამ მინდა აქ დავწეროთ ყველამ ჩვენი ბავშვობიდან დღემდე.. რა გვიყვარდა ბავშვობაში გვიყვარს თუ არა ის ახლაც... რა იყო ჩვენი ოცნება.. ეხლა რა არის.. როგორ ატარებდი დაბადების დღეს.. ეხლა როგორ ატარებ.. მოკლედ ყველაფერი დავწეროთ რაც ბავშვობიდან დღემდე მოხდა.. ) იმედია მოგწონთ თემა..

დავიწყებ იმით რომ ცელქი ვიყავი არა ცელქი არა უფრო ჯიუტი ..მოკლედ ბავშოვაბაში ძალიან მიყვარდა.. ჩემი დაბადების დღე, მიყვარდა ძალიან ძალიან თოჯინები, უმეტესად ბარბები .. მიყვარდა ბევრი ტკბილეულობა.. ეხლა კი არც დაბადების დღე მიხარია იმდენად.. თოჯინები საერთოდ აღარ მაქვს.. ტკბილეულობასაც ნაკლებად მივირთმევ.. ) ჩემი ოცნება ? : ) არ ვიცი რა იყო.. აი უბრალოდ ვოცნებობდი რომ მალე მოსულიყო ჩემი დაბადების დღე. ჩემი ერთადერთი ოცნება ეს იყო . ეხლა ? ეხლა იმდენი ოცნება მაქვს კაცი ვერ დათვლის.. მაგრამ იცით რა არის ცუდი? ბაშვობის ოცნება იყო ჩემი დაბადების დღე რომელსაც ყოველ წელს ვღებულობდი მხოლოდ 1 დღე მაგრამ მაინც ხომ ვიხდენდი ოცნებას? ეხლა კი.. არამგონია რომელიმე ჩემი ოცნება ახდეს.. დაბადების დღეზე რომ ვტიკტიკებ ამდენს იმასაც დავწერ როგორ ვატარებდი მოკლედ ბაღში სულ მივდიოდი .. სულ ამიტომ არც ჩემი დაბადების დღე იყო გამონაკლისი და მაგ დღესაც მივდიოდი ბაღში.. როდესაც დედას დავინახავდი ანუ მოკითხვისას იმდენად მიხაროდა მასწავლებელზე ნახვამდის თქმაც მავიწყდებოდა.. კისრისტეხით გავრბოდი დედაჩემისკენ.. ერთი სული მქონდა ოღონდ სახლში მივსულიყავი და ჩემი თქმით „ბელი ბელი ქალქი“ ( ბევრი ხალხი ) დამხვედროდა.. უზომოდ ბედნიერი ვიყავი.. სახლში რომ მივიდოდი ისე მიხაროდა.. იმდენს ვიცინოდი.. ტორტის ჩაქრობაზე ვგიჟდებოდი.. სანთლები რომ ემატებოდა ყოველ წელს.. ეხლა კი .. ; ) ეჰ ეხლა.. დაბადების დღის ხალისი იმის გამო მაქვს რომ მამაჩემმა „ფოტოაპარატი“ შემპირდა ორიგინალი ; ) და მაგის გამო ისე კი მართლა არ მაქვს გადახდის სურვილი.. არვიცი რატომ მაგრამ გავიზარდე და არ მინდა ეს.. არ მინდა რომ დიდი გავხდე.. სულ რაღაც თვე ნახევარში 13 წლის გავხდები რაც მართლა არ მინდა.. პატარა აღარ ვარ და შესაბამისად ისე აღარ მიხარია.. პატარაობაში საჩუქრებზე ვგიჟებოდი ეხლა კი ; ) საჩუქარი ნამდვილად არ მიხარია იმდენად რამდენადაც ჩემი მეგობრების სტუმრობა ჩემთან ; ) რაც არ უნდა მოხდეს მაინც უნდა გადავიხადო სანამ ჯერ კიდევ ბავშვი ვარრ.. უნდა ვიხალისო ; ) თორემ მერე როგორც ეხლა მენატრება ძველი დრო.. შემდეგ მომენატრება ეს დრო ახლა რომ ვარ ზუსტად ეხლა ; )... ხანდახან როდესაც ვინმე მაწყენინებს, გამაბრაზებს ან სახლში რაიმე უსიამოვნება მომივა.. სულ ვტირი და ღმერთს ვეუნბები რატომ არ დამიბრუნდება ძველი დრო მეთქი.. აი ჩემი ცხოვრება არაფერი იქნებოდა რომ არა ძველი მოგონებები. მე ამ მოგონებებით ვცხოვრობ. არ ვიცი როგორ გითხრათ.. ბავშვობა ჩემი ყველაზე კარგი პერიოდი იყო.. ეხლაც ბავშვი ვარ მაგრამ მე სულ პაწუაზე ვამბობ..ხანდახან ძალიან მინდა უკან, ბავშობაში დაბრუნება. დროში, როცა სანტა ნამდვილად არსებობდა. როცა ჩემი ყველაზე დიდი პრობლემა საკუთარი სახელის დაწერა იყო.როცა ერთადერთი ბიჭი რომელიც მიყვარდა მამაჩემი იყო როცა მეგობრები არ იცვლებოდნენ და ყოველთვის, როცა ცუდად გავხდებოდი, მივირბენდი დედასთან და მალე ყველაფერი კარგად იქნებოდა. მინდა დავბრუნდე დროში, როცა დისნეი ჩემთვის საოცნებო იყო, როცა არ იყო მწუხარება, დარდი და ტკივილი. იყო მხოლოდ სიხარული და ბევრი ბევრი სიცილი.... მოკლედ მენატრება ძველი დრო .. თუმცა ხანდახან პირიქით მიხარია რომ ამხელა ვარ ხანდახან კი ; ( .. არც ისეთი ბედნიერი ვარ ეხლა როგორიც მინდა რომ ვიყო.. თუმცა არც ისე უბერუდო როგორიც უნდათ რომ ვიყო..

ბავშობაში მინდოდა ჟურნალისტი გამოვსულიყავი და ელხაც მინდა,ადრე მარიო ჩიმაროს ფანი ვიყავო ელხა აგარრ,დაბდების დღეს სულ ვიხდიდი ჩემ ამხანაგებთან ეერთად და ეხლაც,ხშირად მომდიოდა ჩხუბიი ბავშვებთან პატარ რომ ვიყავი ვერ ვაცნობიერებდი თუ რას ვაკეთჱბდი ეხლა კი ზუსტად ვიცი ჩკუა ვიოსწავლეე

Mec dzlaian jiuti viyavi da var kidec :D bavshobashi dzalian miyvarda shokoladebi tojinebi churchlebi,gansakutrebit miyvarda dedashvilobanas tamashi bagshi rom davdiodi sul dedashvilobanas vtamashobdit,roca gavizarde (sadfac 3-4 klasshi) rom viyavi barbebit vtamashobdi barbebis kabebis koleqcia mqonda ui manamde 1-2 klasshi 2 tojina myavda da dzalian bevri bavshvis tansacmeli:D pataraobashi Chemi ocneba iyo didi gavmxdariyavi,erti suli mqonda rodis gavizrdebodi,magram exlaaa......elxa minda patara viyo

bavshobashi dzalian miyvarda bebostan da papastan yofna,dge ar gavidoda mattan rom ar wavsuliyavi sul iq mindoda.kidev miyvarda sachmelebis gaketeba :dertxel dedachemi ragacas aketebda comit mec avige comi davde satamasho qvabshi da davde gumelze :lol:ra tqma unda es qvabi dadna,sofelshi gvqonda qvisha da iq paskebs vacxobdi xolme.... :lol:pataraobashi dzalian miyvarda choraoba:qqw:

ai mariiiiiiiiiiiiiii mec dzalian minda patara rom viyo! ))))))) madloba warsuls imistvisrom eseti kargi mogonebebi damitova.. da maswavla monatreba.. ubralod rogor menatreba eh... sad pataraoba da sad exlandeli dro cryng

me magrai qalabiwa viyavi..chems megobrebshi ert gogosac ver naxavdit...sul fexburts vtamashobdi biwebtan ertad...mindoda fexburteli gavmxdariyavi...exlac siamovnebit gavxdebi fexburteli :D ... dabadebisdges ojaxis wevrebtanertad ufro avgnishnavdi vidre megobrebtan...pataraobashi arc ise bevri megobari myavda... :PPPPP

samagierod exla myavs bevri megobari ggggggggaaaa

@Roni_Nin wrote:: დავიწყებ იმით რომ ცელქი ვიყავი არა ცელქი არა უფრო ჯიუტი ..მოკლედ ბავშოვაბაში ძალიან მიყვარდა.. ჩემი დაბადების დღე, მიყვარდა ძალიან ძალიან თოჯინები, უმეტესად ბარბები .. მიყვარდა ბევრი ტკბილეულობა.. ეხლა კი არც დაბადების დღე მიხარია იმდენად.. თოჯინები საერთოდ აღარ მაქვს.. ტკბილეულობასაც ნაკლებად მივირთმევ.. ) ჩემი ოცნება ? : ) არ ვიცი რა იყო.. აი უბრალოდ ვოცნებობდი რომ მალე მოსულიყო ჩემი დაბადების დღე. ჩემი ერთადერთი ოცნება ეს იყო . ეხლა ? ეხლა იმდენი ოცნება მაქვს კაცი ვერ დათვლის.. მაგრამ იცით რა არის ცუდი? ბაშვობის ოცნება იყო ჩემი დაბადების დღე რომელსაც ყოველ წელს ვღებულობდი მხოლოდ 1 დღე მაგრამ მაინც ხომ ვიხდენდი ოცნებას? ეხლა კი.. არამგონია რომელიმე ჩემი ოცნება ახდეს.. დაბადების დღეზე რომ ვტიკტიკებ ამდენს იმასაც დავწერ როგორ ვატარებდი მოკლედ ბაღში სულ მივდიოდი .. სულ ამიტომ არც ჩემი დაბადების დღე იყო გამონაკლისი და მაგ დღესაც მივდიოდი ბაღში.. როდესაც დედას დავინახავდი ანუ მოკითხვისას იმდენად მიხაროდა მასწავლებელზე ნახვამდის თქმაც მავიწყდებოდა.. კისრისტეხით გავრბოდი დედაჩემისკენ.. ერთი სული მქონდა ოღონდ სახლში მივსულიყავი და ჩემი თქმით „ბელი ბელი ქალქი“ ( ბევრი ხალხი ) დამხვედროდა.. უზომოდ ბედნიერი ვიყავი.. სახლში რომ მივიდოდი ისე მიხაროდა.. იმდენს ვიცინოდი.. ტორტის ჩაქრობაზე ვგიჟდებოდი.. სანთლები რომ ემატებოდა ყოველ წელს.. ეხლა კი .. ; ) ეჰ ეხლა.. დაბადების დღის ხალისი იმის გამო მაქვს რომ მამაჩემმა „ფოტოაპარატი“ შემპირდა ორიგინალი ; ) და მაგის გამო ისე კი მართლა არ მაქვს გადახდის სურვილი.. არვიცი რატომ მაგრამ გავიზარდე და არ მინდა ეს.. არ მინდა რომ დიდი გავხდე.. სულ რაღაც თვე ნახევარში 13 წლის გავხდები რაც მართლა არ მინდა.. პატარა აღარ ვარ და შესაბამისად ისე აღარ მიხარია.. პატარაობაში საჩუქრებზე ვგიჟებოდი ეხლა კი ; ) საჩუქარი ნამდვილად არ მიხარია იმდენად რამდენადაც ჩემი მეგობრების სტუმრობა ჩემთან ; ) რაც არ უნდა მოხდეს მაინც უნდა გადავიხადო სანამ ჯერ კიდევ ბავშვი ვარრ.. უნდა ვიხალისო ; ) თორემ მერე როგორც ეხლა მენატრება ძველი დრო.. შემდეგ მომენატრება ეს დრო ახლა რომ ვარ ზუსტად ეხლა ; )... ხანდახან როდესაც ვინმე მაწყენინებს, გამაბრაზებს ან სახლში რაიმე უსიამოვნება მომივა.. სულ ვტირი და ღმერთს ვეუნბები რატომ არ დამიბრუნდება ძველი დრო მეთქი.. აი ჩემი ცხოვრება არაფერი იქნებოდა რომ არა ძველი მოგონებები. მე ამ მოგონებებით ვცხოვრობ. არ ვიცი როგორ გითხრათ.. ბავშვობა ჩემი ყველაზე კარგი პერიოდი იყო.. ეხლაც ბავშვი ვარ მაგრამ მე სულ პაწუაზე ვამბობ..ხანდახან ძალიან მინდა უკან, ბავშობაში დაბრუნება. დროში, როცა სანტა ნამდვილად არსებობდა. როცა ჩემი ყველაზე დიდი პრობლემა საკუთარი სახელის დაწერა იყო.როცა ერთადერთი ბიჭი რომელიც მიყვარდა მამაჩემი იყო როცა მეგობრები არ იცვლებოდნენ და ყოველთვის, როცა ცუდად გავხდებოდი, მივირბენდი დედასთან და მალე ყველაფერი კარგად იქნებოდა. მინდა დავბრუნდე დროში, როცა დისნეი ჩემთვის საოცნებო იყო, როცა არ იყო მწუხარება, დარდი და ტკივილი. იყო მხოლოდ სიხარული და ბევრი ბევრი სიცილი.... მოკლედ მენატრება ძველი დრო .. თუმცა ხანდახან პირიქით მიხარია რომ ამხელა ვარ ხანდახან კი ; ( .. არც ისეთი ბედნიერი ვარ ეხლა როგორიც მინდა რომ ვიყო.. თუმცა არც ისე უბერუდო როგორიც უნდათ რომ ვიყო..

sruli simartle.. ai vkitxulobdida vtirodi nin : )

ბავშვობაში ძალიან ცელქი ვიყავი..რასაც ქვია ყველაფერს ვანგრევდი რაც კი ხელში მომხვდებოდა დედაჩემი სულ იმას გაიძახოდა რა მოხდა ყველაფერი დაანგრიეო თუმცა ჩემი ცხოვრება შეიცვალა მერე როცა ძმა მომიკვდაა.. მისი სიკვდილი ჩემთვის ყველაზე საშინელი დღეები იყო და დღემდე მტკივა გული მიუხედავად იმისა რომ ეხლა დიდი ვარ და მესმის რომ ის არასოდეს დაბრუნდება მაინც გული შემტკივა და ვაცნობიერებ რომ მე ის სამუდამოდ დავკარგე 5 წელი გავიდა.. 5 წლის წინაც ბავშვი ვიყავი და აი ზუსტად ეგ პერიოდი ჩამშხამდა! თუმცა ღმერთმა შემიცოდა და მეორე ძმა მაჩუქა..რომელიც ცხოვრებას მილამაზებს!

იან სომერჰალდერ - ძალიან ვწუხვარ მესმის შენი მე და მყავს მკვდარი და ვიცი რა გრძნობაცაა..

ადრეული წლებიდან დღემდე ძალიან შევიცვალე, აღარ ვარ ცელქი და სულელი გოგო რომელიც ყველაფერს იჯერებდა და სულ იცინოდა.

» ჩვენი კუმირი ბავშობიდან დღემდე = ))